ἐγκυκλιωτέροις

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /eŋ.ky.kli.ɔː.té.roi̯s/ → /eɲ.ɟy.kli.oˈte.rys/ → /eɲ.ɟi.kli.oˈte.ris/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /eŋ.ky.kli.ɔː.té.roi̯s/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /eŋ.ky.kli.oˈte.rys/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /eɲ.ɟy.kli.oˈte.rys/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /eɲ.ɟy.kli.oˈte.rys/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /eɲ.ɟi.kli.oˈte.ris/

Adjective

ἐγκῠκλῐωτέροις • (enkukliōtérois)

1. masculine/neuter dative plural of ἐγκῠκλῐώτερος (enkukliṓteros)