ἐλέοις

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /e.lé.oi̯s/ → /eˈle.ys/ → /eˈle.is/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /e.lé.oi̯s/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /eˈle.ys/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /eˈle.ys/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /eˈle.ys/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /eˈle.is/

Noun

ἐλέοις • (eléois)

1. dative plural of ἔλεος (éleos)