ἐνέκειντο

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /e.né.keːn.to/ → /eˈne.cin.to/ → /eˈne.cin.do/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /e.né.keːn.to/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /eˈne.kin.to/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /eˈne.cin.to/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /eˈne.cin.to/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /eˈne.cin.do/

Verb

ἐνέκειντο • (enékeinto)

1. third-person plural imperfect mediopassive indicative of ἔγκειμαι (énkeimai)