ἐξομολογήσεως

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ek.so.mo.lo.ɡɛ̌ː.se.ɔːs/ → /ek.so.mo.loˈʝi.se.os/ → /ek.so.mo.loˈʝi.se.os/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ek.so.mo.lo.ɡɛ̌ː.se.ɔːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ek.so.mo.loˈɡe̝.se.os/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ek.so.mo.loˈʝi.se.os/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ek.so.mo.loˈʝi.se.os/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ek.so.mo.loˈʝi.se.os/

Noun

ἐξομολογήσεως • (exomologḗseōs) f

1. genitive singular of ἐξομολόγησῐς (exomológēsis)