ἐπιείκελε

Ancient Greek

Alternative forms

• ἐπιείκελ’ (epieíkel’) — apocopic

Pronunciation

 

• IPA^(key): /e.pi.ěː.ke.le/ → /e.piˈi.ce.le/ → /e.piˈi.ce.le/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /e.pi.ěː.ke.le/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /e.piˈi.ke.le/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /e.piˈi.ce.le/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /e.piˈi.ce.le/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /e.piˈi.ce.le/

Adjective

ἐπῐείκελε • (epieíkele)

1. masculine/feminine vocative singular of ἐπῐείκελος (epieíkelos)