ἐφθείροντο

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /epʰ.tʰěː.ron.to/ → /eɸˈθi.ron.to/ → /efˈθi.ron.do/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /epʰ.tʰěː.ron.to/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /epʰˈtʰi.ron.to/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /eɸˈθi.ron.to/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /efˈθi.ron.to/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /efˈθi.ron.do/

Verb

ἐφθείροντο • (ephtheíronto)

1. third-person plural imperfect mediopassive indicative of φθείρω (phtheírō)