ἐχόμενον

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /e.kʰó.me.non/ → /eˈxo.me.non/ → /eˈxo.me.non/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /e.kʰó.me.non/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /eˈkʰo.me.non/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /eˈxo.me.non/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /eˈxo.me.non/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /eˈxo.me.non/

Participle

ἐχόμενον • (ekhómenon)

1. neuter nominative/accusative/vocative singular of ἐχόμενος (ekhómenos)