ἐϋκτιμένην

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /e.yk.ti.mé.nɛːn/ → /e.yk.tiˈme.nin/ → /e.ik.tiˈme.nin/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /e.yk.ti.mé.nɛːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /e.yk.tiˈme.ne̝n/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /e.yk.tiˈme.nin/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /e.yk.tiˈme.nin/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /e.ik.tiˈme.nin/

Adjective

ἐϋκτῐμένην • (eüktiménēn)

1. feminine accusative singular of ἐϋκτίμενος (eüktímenos)