ἑπταλόφε

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /hep.ta.ló.pʰe/ → /ep.taˈlo.ɸe/ → /ep.taˈlo.fe/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /hep.ta.ló.pʰe/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)ep.taˈlo.pʰe/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ep.taˈlo.ɸe/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ep.taˈlo.fe/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ep.taˈlo.fe/

Adjective

ἑπτᾰλόφε • (heptalóphe)

1. masculine/feminine vocative singular of ἑπταλόφος (heptalóphos)