ἑπταλόφοι

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /hep.ta.ló.pʰoi̯/ → /ep.taˈlo.ɸy/ → /ep.taˈlo.fi/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /hep.ta.ló.pʰoi̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)ep.taˈlo.pʰy/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ep.taˈlo.ɸy/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ep.taˈlo.fy/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ep.taˈlo.fi/

Adjective

ἑπτᾰλόφοι • (heptalóphoi)

1. masculine/feminine nominative/vocative plural of ἑπταλόφος (heptalóphos)