ἑπταλόφου

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /hep.ta.ló.pʰuː/ → /ep.taˈlo.ɸu/ → /ep.taˈlo.fu/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /hep.ta.ló.pʰuː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)ep.taˈlo.pʰu/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ep.taˈlo.ɸu/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ep.taˈlo.fu/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ep.taˈlo.fu/

Adjective

ἑπτᾰλόφου • (heptalóphou)

1. masculine/feminine/neuter genitive singular of ἑπταλόφος (heptalóphos)