ἔπεα
Ancient Greek
editAlternative forms
edit- ἔπη (épē) — contracted
- ἔπε’ (épe’) — apocopic
Pronunciation
edit- (5th BCE Attic) IPA(key): /é.pe.a/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /ˈe.pe.a/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ˈe.pe.a/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ˈe.pe.a/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ˈe.pe.a/
Noun
editἔπεᾰ • (épea) n pl
- nominative/accusative/vocative plural of ἔπος (épos)