ἔχοντε

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /é.kʰon.te/ → /ˈe.xon.te/ → /ˈe.xon.de/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /é.kʰon.te/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈe.kʰon.te/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈe.xon.te/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈe.xon.te/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈe.xon.de/

Participle

ἔχοντε • (ékhonte)

1. nominative/accusative/vocative dual masculine/neuter of ἔχων (ékhōn)