ἠγέροντο

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɛː.ɡé.ron.to/ → /iˈʝe.ron.to/ → /iˈʝe.ron.do/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɛː.ɡé.ron.to/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /e̝ˈɡe.ron.to/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /iˈʝe.ron.to/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /iˈʝe.ron.to/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /iˈʝe.ron.do/

Verb

ἠγέροντο • (ēgéronto)

1. third-person plural aorist middle indicative of ἀγείρω (ageírō)