ἠγαλλιαέτην

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /i.ɣal.li.aˈe.tin/ → /i.ɣa.li.aˈe.tin/

• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /e̝.ɡal.li.aˈe.te̝n/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /i.ɣal.li.aˈe.tin/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /i.ɣal.li.aˈe.tin/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /i.ɣa.li.aˈe.tin/

Verb

ἠγαλλιαέτην • (ēgalliaétēn)

1. third-person dual imperfect active indicative of ἀγαλλιάω (agalliáō)