ἠγαλλιασάσθην

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /i.ɣal.li.aˈsas.θin/ → /i.ɣa.li.aˈsas.θin/

• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /e̝.ɡal.li.aˈsas.tʰe̝n/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /i.ɣal.li.aˈsas.θin/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /i.ɣal.li.aˈsas.θin/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /i.ɣa.li.aˈsas.θin/

Verb

ἠγαλλιασάσθην • (ēgalliasásthēn)

1. third-person dual aorist middle indicative of ἀγαλλιάω (agalliáō)