ἠγαλλιαόμεθα

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /i.ɣal.li.aˈo.me.θa/ → /i.ɣa.li.aˈo.me.θa/

• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /e̝.ɡal.li.aˈo.me.tʰa/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /i.ɣal.li.aˈo.me.θa/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /i.ɣal.li.aˈo.me.θa/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /i.ɣa.li.aˈo.me.θa/

Verb

ἠγαλλιαόμεθα • (ēgalliaómetha)

1. first-person plural imperfect mediopassive indicative of ἀγαλλιάω (agalliáō)