ἠελίῳ

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɛː.e.lí.ɔːi̯/ → /i.eˈli.o/ → /i.eˈli.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɛː.e.lí.ɔːi̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /e̝.eˈli.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /i.eˈli.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /i.eˈli.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /i.eˈli.o/

Noun

ἠελίῳ • (ēelíōi)

1. dative singular of ἠέλῐος (ēélios)