ἠμαθόεντος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɛː.ma.tʰó.en.tos/ → /i.maˈθo.en.tos/ → /i.maˈθo.en.dos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɛː.ma.tʰó.en.tos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /e̝.maˈtʰo.en.tos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /i.maˈθo.en.tos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /i.maˈθo.en.tos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /i.maˈθo.en.dos/

Adjective

ἠμᾰθόεντος • (ēmathóentos)

1. masculine/feminine/neuter genitive singular of ἠμᾰθόεις (ēmathóeis)