ἠνδραποδίζετο

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɛːn.dra.po.díz.de.to/ → /in.dra.poˈði.ze.to/ → /in.dra.poˈði.ze.to/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɛːn.dra.po.díz.de.to/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /e̝n.dra.poˈdi.ze.to/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /in.dra.poˈði.ze.to/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /in.dra.poˈði.ze.to/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /in.dra.poˈði.ze.to/

Verb

ἠνδρᾰποδίζετο • (ēndrapodízeto)

1. third-person singular imperfect mediopassive indicative of ἀνδραποδίζω (andrapodízō)