ἠνδραποδίζοντο

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɛːn.dra.po.díz.don.to/ → /in.dra.poˈði.zon.to/ → /in.dra.poˈði.zon.do/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɛːn.dra.po.díz.don.to/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /e̝n.dra.poˈdi.zon.to/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /in.dra.poˈði.zon.to/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /in.dra.poˈði.zon.to/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /in.dra.poˈði.zon.do/

Verb

ἠνδρᾰποδίζοντο • (ēndrapodízonto)

1. third-person plural imperfect mediopassive indicative of ἀνδραποδίζω (andrapodízō)