ἠπείρῳ

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɛː.pěː.rɔːi̯/ → /iˈpi.ro/ → /iˈpi.ro/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɛː.pěː.rɔːi̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /e̝ˈpi.ro/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /iˈpi.ro/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /iˈpi.ro/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /iˈpi.ro/

Noun

ἠπείρῳ • (ēpeírōi)

1. dative singular of ἤπειρος (ḗpeiros)