ἡγεμόνων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /hɛː.ɡe.mó.nɔːn/ → /i.ʝeˈmo.non/ → /i.ʝeˈmo.non/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /hɛː.ɡe.mó.nɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)e̝.ɡeˈmo.non/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /i.ʝeˈmo.non/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /i.ʝeˈmo.non/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /i.ʝeˈmo.non/

Noun

ἡγεμόνων • (hēgemónōn)

1. genitive plural of ἡγεμών (hēgemṓn)