ἡδομένην

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /hɛː.do.mé.nɛːn/ → /i.ðoˈme.nin/ → /i.ðoˈme.nin/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /hɛː.do.mé.nɛːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)e̝.doˈme.ne̝n/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /i.ðoˈme.nin/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /i.ðoˈme.nin/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /i.ðoˈme.nin/

Participle

ἡδομένην • (hēdoménēn)

1. feminine accusative singular of ἡδόμενος (hēdómenos)