ἡδομένης

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /hɛː.do.mé.nɛːs/ → /i.ðoˈme.nis/ → /i.ðoˈme.nis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /hɛː.do.mé.nɛːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)e̝.doˈme.ne̝s/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /i.ðoˈme.nis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /i.ðoˈme.nis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /i.ðoˈme.nis/

Participle

ἡδομένης • (hēdoménēs)

1. feminine genitive singular of ἡδόμενος (hēdómenos)