ἡδομένοις

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /hɛː.do.mé.noi̯s/ → /i.ðoˈme.nys/ → /i.ðoˈme.nis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /hɛː.do.mé.noi̯s/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)e̝.doˈme.nys/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /i.ðoˈme.nys/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /i.ðoˈme.nys/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /i.ðoˈme.nis/

Participle

ἡδομένοις • (hēdoménois)

1. masculine/neuter dative plural of ἡδόμενος (hēdómenos)