ἡμένης

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /hɛː.mé.nɛːs/ → /iˈme.nis/ → /iˈme.nis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /hɛː.mé.nɛːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)e̝ˈme.ne̝s/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /iˈme.nis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /iˈme.nis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /iˈme.nis/

Participle

ἡμένης • (hēménēs)

1. genitive singular feminine of ἥμενος (hḗmenos)