ἡμαρτάνομεν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /hɛː.mar.tá.no.men/ → /i.marˈta.no.men/ → /i.marˈta.no.men/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /hɛː.mar.tá.no.men/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)e̝.marˈta.no.men/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /i.marˈta.no.men/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /i.marˈta.no.men/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /i.marˈta.no.men/

Verb

ἡμαρτάνομεν • (hēmartánomen)

1. first-person plural imperfect active indicative of ἁμαρτάνω (hamartánō)