ἡμετέραν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /hɛː.me.té.raːn/ → /i.meˈte.ran/ → /i.meˈte.ran/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /hɛː.me.té.raːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)e̝.meˈte.ran/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /i.meˈte.ran/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /i.meˈte.ran/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /i.meˈte.ran/

Adjective

ἡμετέρᾱν • (hēmetérān)

1. feminine accusative singular of ἡμέτερος (hēméteros)