ἡμιόνων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /hɛː.mi.ó.nɔːn/ → /i.miˈo.non/ → /i.miˈo.non/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /hɛː.mi.ó.nɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)e̝.miˈo.non/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /i.miˈo.non/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /i.miˈo.non/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /i.miˈo.non/

Noun

ἡμῐόνων • (hēmiónōn)

1. genitive plural of ἡμίονος (hēmíonos)