ἡττόνων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /hɛːt.tó.nɔːn/ → /itˈto.non/ → /iˈto.non/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /hɛːt.tó.nɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)e̝tˈto.non/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /itˈto.non/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /itˈto.non/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /iˈto.non/

Adjective

ἡττόνων • (hēttónōn)

1. masculine/feminine/neuter genitive plural of ἥττων (hḗttōn)