ἰκέλης

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /i.ké.lɛːs/ → /iˈce.lis/ → /iˈce.lis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /i.ké.lɛːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /iˈke.le̝s/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /iˈce.lis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /iˈce.lis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /iˈce.lis/

Adjective

ἰκέλης • (ikélēs)

1. feminine genitive singular of ἴκελος (íkelos)