ἰκελέων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /i.ke.lé.ɔːn/ → /i.ceˈle.on/ → /i.ceˈle.on/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /i.ke.lé.ɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /i.keˈle.on/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /i.ceˈle.on/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /i.ceˈle.on/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /i.ceˈle.on/

Adjective

ἰ̆κελέων • (ikeléōn)

1. feminine genitive plural of ἴκελος (íkelos)