ἵσταμαι

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /hís.ta.mai̯/ → /ˈis.ta.mɛ/ → /ˈis.ta.me/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /hís.ta.mai̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈ(h)is.ta.mɛ/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈis.ta.mɛ/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈis.ta.me/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈis.ta.me/

Verb

ῐ̔́στᾰμαι • (hístamai)

1. first-person singular present mediopassive indicative of ῐ̔́στημῐ (hístēmi)