Ἱππολόχοιο

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /hip.po.ló.kʰoi̯.o/ → /ip.poˈlo.çy.o/ → /i.poˈlo.çi.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /hip.po.ló.kʰoi̯.o/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)ip.poˈlo.kʰy.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ip.poˈlo.çy.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ip.poˈlo.çy.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /i.poˈlo.çi.o/

Proper noun

Ἱππολόχοιο • (Hippolókhoio)

1. (Epic) genitive singular of Ἱππόλοχος (Hippólokhos)