ὀδόντων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /o.dón.tɔːn/ → /oˈðon.ton/ → /oˈðon.don/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /o.dón.tɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /oˈdon.ton/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /oˈðon.ton/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /oˈðon.ton/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /oˈðon.don/

Noun

ὀδόντων • (odóntōn)

1. genitive plural of ὀδούς (odoús)