ὀμφαλοέσσης

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /om.pʰa.lo.és.sɛːs/ → /om.ɸa.loˈes.sis/ → /om.fa.loˈe.sis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /om.pʰa.lo.és.sɛːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /om.pʰa.loˈes.se̝s/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /om.ɸa.loˈes.sis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /om.fa.loˈes.sis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /om.fa.loˈe.sis/

Adjective

ὀμφᾰλοέσσης • (omphaloéssēs)

1. feminine genitive singular of ὀμφαλόεις (omphalóeis)