ὀρείχαλκοι

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /o.rěː.kʰal.koi̯/ → /oˈri.xal.cy/ → /oˈri.xal.ci/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /o.rěː.kʰal.koi̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /oˈri.kʰal.ky/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /oˈri.xal.cy/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /oˈri.xal.cy/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /oˈri.xal.ci/

Noun

ὀρείχᾰλκοι • (oreíkhalkoi)

1. nominative/vocative plural of ὀρείχᾰλκος (oreíkhalkos)