ὀρειχάλκους

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /o.reː.kʰál.kuːs/ → /o.riˈxal.kus/ → /o.riˈxal.kus/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /o.reː.kʰál.kuːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /o.riˈkʰal.kus/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /o.riˈxal.kus/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /o.riˈxal.kus/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /o.riˈxal.kus/

Noun

ὀρειχᾰ́λκους • (oreikhálkous)

1. accusative plural of ὀρείχᾰλκος (oreíkhalkos)