ὀρειχάλκω

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /o.reː.kʰál.kɔː/ → /o.riˈxal.ko/ → /o.riˈxal.ko/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /o.reː.kʰál.kɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /o.riˈkʰal.ko/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /o.riˈxal.ko/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /o.riˈxal.ko/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /o.riˈxal.ko/

Noun

ὀρειχᾰ́λκω • (oreikhálkō)

1. nominative/accusative/vocative dual of ὀρείχᾰλκος (oreíkhalkos)