ὀρειχάλκων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /o.reː.kʰál.kɔːn/ → /o.riˈxal.kon/ → /o.riˈxal.kon/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /o.reː.kʰál.kɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /o.riˈkʰal.kon/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /o.riˈxal.kon/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /o.riˈxal.kon/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /o.riˈxal.kon/

Noun

ὀρειχᾰ́λκων • (oreikhálkōn)

1. genitive plural of ὀρείχᾰλκος (oreíkhalkos)