ὀρινομένους

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /o.riː.no.mé.nuːs/ → /o.ri.noˈme.nus/ → /o.ri.noˈme.nus/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /o.riː.no.mé.nuːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /o.ri.noˈme.nus/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /o.ri.noˈme.nus/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /o.ri.noˈme.nus/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /o.ri.noˈme.nus/

Participle

ὀρῑνομένους • (orīnoménous)

1. masculine accusative plural of ὀρῑνόμενος (orīnómenos)