ὀϊστόν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /o.is.tón/ → /o.isˈton/ → /o.isˈton/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /o.is.tón/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /o.isˈton/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /o.isˈton/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /o.isˈton/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /o.isˈton/

Noun

ὀϊστόν • (oïstón)

1. accusative singular of ὀϊστός (oïstós)