ὑφίστημι

Ancient Greek

Etymology

From ῠ̔πο- (hupo-, “under”) +‎ ῐ̔́στημῐ (hístēmi, “to stand”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /hy.pʰís.tɛː.mi/ → /yˈɸis.ti.mi/ → /iˈfis.ti.mi/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /hy.pʰís.tɛː.mi/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)yˈpʰis.te̝.mi/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /yˈɸis.ti.mi/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /yˈfis.ti.mi/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /iˈfis.ti.mi/

Verb

ῠ̔φῐ́στημῐ • (huphístēmi)

1. to stand under

Inflection

   Present: ῠ̔φῐ́στημῐ, ῠ̔φῐ́στᾰμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ῠ̔φῐ́στημῐ	ῠ̔φῐ́στης	ῠ̔φῐ́στησῐ(ν)	ῠ̔φῐ́στᾰτον	ῠ̔φῐ́στᾰτον	ῠ̔φῐ́στᾰμεν	ῠ̔φῐ́στᾰτε	ῠ̔φῐστᾶσῐ(ν)
	subjunctive	ῠ̔φῐστῶ	ῠ̔φῐστῇς	ῠ̔φῐστῇ	ῠ̔φῐστῆτον	ῠ̔φῐστῆτον	ῠ̔φῐστῶμεν	ῠ̔φῐστῆτε	ῠ̔φῐστῶσῐ(ν)
	optative	ῠ̔φῐσταίην	ῠ̔φῐσταίης	ῠ̔φῐσταίη	ῠ̔φῐσταῖτον, ῠ̔φῐσταίητον	ῠ̔φῐσταίτην, ῠ̔φῐσταιήτην	ῠ̔φῐσταῖμεν, ῠ̔φῐσταίημεν	ῠ̔φῐσταῖτε, ῠ̔φῐσταίητε	ῠ̔φῐσταῖεν, ῠ̔φῐσταίησᾰν
	imperative		ῠ̔φῐ́στη	ῠ̔φῐστᾰ́τω	ῠ̔φῐ́στᾰτον	ῠ̔φῐστᾰ́των		ῠ̔φῐ́στᾰτε	ῠ̔φῐστᾰ́ντων
middle/ passive	indicative	ῠ̔φῐ́στᾰμαι	ῠ̔φῐ́στᾰσαι	ῠ̔φῐ́στᾰται	ῠ̔φῐ́στᾰσθον	ῠ̔φῐ́στᾰσθον	ῠ̔φῐστᾰ́μεθᾰ	ῠ̔φῐ́στᾰσθε	ῠ̔φῐ́στᾰνται
	subjunctive	ῠ̔φῐστῶμαι	ῠ̔φῐστῇ	ῠ̔φῐστῆται	ῠ̔φῐστῆσθον	ῠ̔φῐστῆσθον	ῠ̔φῐστώμεθᾰ	ῠ̔φῐστῆσθε	ῠ̔φῐστῶνται
	optative	ῠ̔φῐσταίμην	ῠ̔φῐ́σταιο	ῠ̔φῐ́σταιτο	ῠ̔φῐ́σταισθον	ῠ̔φῐσταίσθην	ῠ̔φῐσταίμεθᾰ	ῠ̔φῐ́σταισθε	ῠ̔φῐ́σταιντο
	imperative		ῠ̔φῐ́στᾰσο	ῠ̔φῐστᾰ́σθω	ῠ̔φῐ́στᾰσθον	ῠ̔φῐστᾰ́σθων		ῠ̔φῐ́στᾰσθε	ῠ̔φῐστᾰ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		ῠ̔φῐστᾰ́ναι				ῠ̔φῐ́στᾰσθαι
participle	m	ῠ̔φῐστᾱ́ς				ῠ̔φῐστᾰ́μενος
	f	ῠ̔φῐστᾶσᾰ				ῠ̔φῐστᾰμένη
	n	ῠ̔φῐστᾰ́ν				ῠ̔φῐστᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ῠ̔φῑ́στην, ῠ̔φῑστᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ῠ̔φῑ́στην	ῠ̔φῑ́στης	ῠ̔φῑ́στη	ῠ̔φῑ́στᾰτον	ῠ̔φῑστᾰ́την	ῠ̔φῑ́στᾰμεν	ῠ̔φῑ́στᾰτε	ῠ̔φῑ́στᾰσᾰν
middle/ passive	indicative	ῠ̔φῑστᾰ́μην	ῠ̔φῑ́στᾰσο	ῠ̔φῑ́στᾰτο	ῠ̔φῑ́στᾰσθον	ῠ̔φῑστᾰ́σθην	ῠ̔φῑστᾰ́μεθᾰ	ῠ̔φῑ́στᾰσθε	ῠ̔φῑ́στᾰντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ῠ̔ποστήσω, ῠ̔ποστήσομαι, ῠ̔ποστᾰθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ῠ̔ποστήσω	ῠ̔ποστήσεις	ῠ̔ποστήσει	ῠ̔ποστήσετον	ῠ̔ποστήσετον	ῠ̔ποστήσομεν	ῠ̔ποστήσετε	ῠ̔ποστήσουσῐ(ν)
	optative	ῠ̔ποστήσοιμῐ	ῠ̔ποστήσοις	ῠ̔ποστήσοι	ῠ̔ποστήσοιτον	ῠ̔ποστησοίτην	ῠ̔ποστήσοιμεν	ῠ̔ποστήσοιτε	ῠ̔ποστήσοιεν
middle	indicative	ῠ̔ποστήσομαι	ῠ̔ποστήσῃ, ῠ̔ποστήσει	ῠ̔ποστήσεται	ῠ̔ποστήσεσθον	ῠ̔ποστήσεσθον	ῠ̔ποστησόμεθᾰ	ῠ̔ποστήσεσθε	ῠ̔ποστήσονται
	optative	ῠ̔ποστησοίμην	ῠ̔ποστήσοιο	ῠ̔ποστήσοιτο	ῠ̔ποστήσοισθον	ῠ̔ποστησοίσθην	ῠ̔ποστησοίμεθᾰ	ῠ̔ποστήσοισθε	ῠ̔ποστήσοιντο
passive	indicative	ῠ̔ποστᾰθήσομαι	ῠ̔ποστᾰθήσῃ	ῠ̔ποστᾰθήσεται	ῠ̔ποστᾰθήσεσθον	ῠ̔ποστᾰθήσεσθον	ῠ̔ποστᾰθησόμεθᾰ	ῠ̔ποστᾰθήσεσθε	ῠ̔ποστᾰθήσονται
	optative	ῠ̔ποστᾰθησοίμην	ῠ̔ποστᾰθήσοιο	ῠ̔ποστᾰθήσοιτο	ῠ̔ποστᾰθήσοισθον	ῠ̔ποστᾰθησοίσθην	ῠ̔ποστᾰθησοίμεθᾰ	ῠ̔ποστᾰθήσοισθε	ῠ̔ποστᾰθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ῠ̔ποστήσειν			ῠ̔ποστήσεσθαι		ῠ̔ποστᾰθήσεσθαι
participle	m	ῠ̔ποστήσων			ῠ̔ποστησόμενος		ῠ̔ποστᾰθησόμενος
	f	ῠ̔ποστήσουσᾰ			ῠ̔ποστησομένη		ῠ̔ποστᾰθησομένη
	n	ῠ̔ποστῆσον			ῠ̔ποστησόμενον		ῠ̔ποστᾰθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ῠ̔πέστησᾰ, ῠ̔πεστησᾰ́μην, ῠ̔πεστᾰ́θην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ῠ̔πέστησᾰ	ῠ̔πέστησᾰς	ῠ̔πέστησε(ν)	ῠ̔πεστήσᾰτον	ῠ̔πεστησᾰ́την	ῠ̔πεστήσᾰμεν	ῠ̔πεστήσᾰτε	ῠ̔πέστησᾰν
	subjunctive	ῠ̔ποστήσω	ῠ̔ποστήσῃς	ῠ̔ποστήσῃ	ῠ̔ποστήσητον	ῠ̔ποστήσητον	ῠ̔ποστήσωμεν	ῠ̔ποστήσητε	ῠ̔ποστήσωσῐ(ν)
	optative	ῠ̔ποστήσαιμῐ	ῠ̔ποστήσειᾰς, ῠ̔ποστήσαις	ῠ̔ποστήσειε(ν), ῠ̔ποστήσαι	ῠ̔ποστήσαιτον	ῠ̔ποστησαίτην	ῠ̔ποστήσαιμεν	ῠ̔ποστήσαιτε	ῠ̔ποστήσειᾰν, ῠ̔ποστήσαιεν
	imperative		ῠ̔πόστησον	ῠ̔ποστησᾰ́τω	ῠ̔ποστήσᾰτον	ῠ̔ποστησᾰ́των		ῠ̔ποστήσᾰτε	ῠ̔ποστησᾰ́ντων
middle	indicative	ῠ̔πεστησᾰ́μην	ῠ̔πεστήσω	ῠ̔πεστήσᾰτο	ῠ̔πεστήσᾰσθον	ῠ̔πεστησᾰ́σθην	ῠ̔πεστησᾰ́μεθᾰ	ῠ̔πεστήσᾰσθε	ῠ̔πεστήσᾰντο
	subjunctive	ῠ̔ποστήσωμαι	ῠ̔ποστήσῃ	ῠ̔ποστήσηται	ῠ̔ποστήσησθον	ῠ̔ποστήσησθον	ῠ̔ποστησώμεθᾰ	ῠ̔ποστήσησθε	ῠ̔ποστήσωνται
	optative	ῠ̔ποστησαίμην	ῠ̔ποστήσαιο	ῠ̔ποστήσαιτο	ῠ̔ποστήσαισθον	ῠ̔ποστησαίσθην	ῠ̔ποστησαίμεθᾰ	ῠ̔ποστήσαισθε	ῠ̔ποστήσαιντο
	imperative		ῠ̔πόστησαι	ῠ̔ποστησᾰ́σθω	ῠ̔ποστήσᾰσθον	ῠ̔ποστησᾰ́σθων		ῠ̔ποστήσᾰσθε	ῠ̔ποστησᾰ́σθων
passive	indicative	ῠ̔πεστᾰ́θην	ῠ̔πεστᾰ́θης	ῠ̔πεστᾰ́θη	ῠ̔πεστᾰ́θητον	ῠ̔πεστᾰθήτην	ῠ̔πεστᾰ́θημεν	ῠ̔πεστᾰ́θητε	ῠ̔πεστᾰ́θησᾰν
	subjunctive	ῠ̔ποστᾰθῶ	ῠ̔ποστᾰθῇς	ῠ̔ποστᾰθῇ	ῠ̔ποστᾰθῆτον	ῠ̔ποστᾰθῆτον	ῠ̔ποστᾰθῶμεν	ῠ̔ποστᾰθῆτε	ῠ̔ποστᾰθῶσῐ(ν)
	optative	ῠ̔ποστᾰθείην	ῠ̔ποστᾰθείης	ῠ̔ποστᾰθείη	ῠ̔ποστᾰθεῖτον, ῠ̔ποστᾰθείητον	ῠ̔ποστᾰθείτην, ῠ̔ποστᾰθειήτην	ῠ̔ποστᾰθεῖμεν, ῠ̔ποστᾰθείημεν	ῠ̔ποστᾰθεῖτε, ῠ̔ποστᾰθείητε	ῠ̔ποστᾰθεῖεν, ῠ̔ποστᾰθείησᾰν
	imperative		ῠ̔ποστᾰ́θητῐ	ῠ̔ποστᾰθήτω	ῠ̔ποστᾰ́θητον	ῠ̔ποστᾰθήτων		ῠ̔ποστᾰ́θητε	ῠ̔ποστᾰθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ῠ̔ποστῆσαι			ῠ̔ποστήσᾰσθαι		ῠ̔ποστᾰθῆναι
participle	m	ῠ̔ποστήσᾱς			ῠ̔ποστησᾰ́μενος		ῠ̔ποστᾰθείς
	f	ῠ̔ποστήσᾱσᾰ			ῠ̔ποστησᾰμένη		ῠ̔ποστᾰθεῖσᾰ
	n	ῠ̔ποστῆσᾰν			ῠ̔ποστησᾰ́μενον		ῠ̔ποστᾰθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ῠ̔πέστην, ῠ̔πεστᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ῠ̔πέστην	ῠ̔πέστης	ῠ̔πέστη	ῠ̔πέστητον	ῠ̔πεστήτην	ῠ̔πέστημεν	ῠ̔πέστητε	ῠ̔πέστησᾰν
	subjunctive	ῠ̔ποστῶ	ῠ̔ποστῇς	ῠ̔ποστῇ	ῠ̔ποστῆτον	ῠ̔ποστῆτον	ῠ̔ποστῶμεν	ῠ̔ποστῆτε	ῠ̔ποστῶσῐ(ν)
	optative	ῠ̔ποσταίην	ῠ̔ποσταίης	ῠ̔ποσταίη	ῠ̔ποσταῖτον, ῠ̔ποσταίητον	ῠ̔ποσταίτην, ῠ̔ποσταιήτην	ῠ̔ποσταῖμεν, ῠ̔ποσταίημεν	ῠ̔ποσταῖτε, ῠ̔ποσταίητε	ῠ̔ποσταῖεν, ῠ̔ποσταίησᾰν
	imperative		ῠ̔πόστηθῐ	ῠ̔ποστήτω	ῠ̔πόστητον	ῠ̔ποστήτων		ῠ̔πόστητε	ῠ̔ποστᾰ́ντων
middle	indicative	ῠ̔πεστᾰ́μην	ῠ̔πέστω	ῠ̔πέστᾰτο	ῠ̔πέστᾰσθον	ῠ̔πεστᾰ́σθην	ῠ̔πεστᾰ́μεθᾰ	ῠ̔πέστᾰσθε	ῠ̔πέστᾰντο
	subjunctive	ῠ̔ποστῶμαι	ῠ̔ποστῇ	ῠ̔ποστῆται	ῠ̔ποστῆσθον	ῠ̔ποστῆσθον	ῠ̔ποστώμεθᾰ	ῠ̔ποστῆσθε	ῠ̔ποστῶνται
	optative	ῠ̔ποσταίμην	ῠ̔ποσταῖο	ῠ̔ποσταῖτο	ῠ̔ποσταῖσθον	ῠ̔ποσταίσθην	ῠ̔ποσταίμεθᾰ	ῠ̔ποσταῖσθε	ῠ̔ποσταῖντο
	imperative		ῠ̔πόστω	ῠ̔ποστᾰ́σθω	ῠ̔πόστᾰσθον	ῠ̔ποστᾰ́σθων		ῠ̔πόστᾰσθε	ῠ̔ποστᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		ῠ̔ποστῆναι			ῠ̔πόστᾰσθαι
participle	m	ῠ̔ποστᾱ́ς			ῠ̔ποστᾰ́μενος
	f	ῠ̔ποστᾶσᾰ			ῠ̔ποστᾰμένη
	n	ῠ̔ποστᾰ́ν			ῠ̔ποστᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ῠ̔φέστᾰκᾰ

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ῠ̔φέστᾰκᾰ	ῠ̔φέστᾰκᾰς	ῠ̔φέστᾰκε(ν)	ῠ̔φεστᾰ́κᾰτον	ῠ̔φεστᾰ́κᾰτον	ῠ̔φεστᾰ́κᾰμεν	ῠ̔φεστᾰ́κᾰτε	ῠ̔φεστᾰ́κᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ῠ̔φεστᾰ́κω	ῠ̔φεστᾰ́κῃς	ῠ̔φεστᾰ́κῃ	ῠ̔φεστᾰ́κητον	ῠ̔φεστᾰ́κητον	ῠ̔φεστᾰ́κωμεν	ῠ̔φεστᾰ́κητε	ῠ̔φεστᾰ́κωσῐ(ν)
	optative	ῠ̔φεστᾰ́κοιμῐ, ῠ̔φεστᾰκοίην	ῠ̔φεστᾰ́κοις, ῠ̔φεστᾰκοίης	ῠ̔φεστᾰ́κοι, ῠ̔φεστᾰκοίη	ῠ̔φεστᾰ́κοιτον	ῠ̔φεστᾰκοίτην	ῠ̔φεστᾰ́κοιμεν	ῠ̔φεστᾰ́κοιτε	ῠ̔φεστᾰ́κοιεν
	imperative		ῠ̔φέστᾰκε	ῠ̔φεστᾰκέτω	ῠ̔φεστᾰ́κετον	ῠ̔φεστᾰκέτων		ῠ̔φεστᾰ́κετε	ῠ̔φεστᾰκόντων
		active
infinitive		ῠ̔φεστᾰκέναι
participle	m	ῠ̔φεστᾰκώς
	f	ῠ̔φεστᾰκυῖᾰ
	n	ῠ̔φεστᾰκός
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

• “ὑφίστημι”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “ὑφίστημι”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• “ὑφίστημι”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers