Old Turkic

edit

Etymology

edit

Inherited from Proto-Turkic *yï̄lan (snake). Cognate with Chuvash ҫӗлен (śĕlen), Khalaj yilân, Turkish yılan (snake), Uzbek ilon, Bashkir йылан (yılan), Tuvan чылан (çılan).

Noun

edit

𐰖𐰃𐰞𐰣 (yïlan)

  1. snake
    • 9th century CE, Irk Bitig, Omen 8
      𐰞𐱃𐰆𐰣:𐰉𐰽𐰞𐰍:𐰖𐰃𐰞𐰣:𐰢𐰤
      altun:bašlïɣ:yïlan:men
      I am a golden-headed snake.

References

edit