Latin

edit

Etymology

edit

Borrowed from Ancient Greek Ἀχιλλᾶς (Akhillâs).

Pronunciation

edit

Proper noun

edit

Achillās m sg (genitive Achillae); first declension

  1. (Ecclesiastical Latin) A male given name of historical usage, notably borne by Saints Achillas of Alexandria and Achillas of Larissa
    • 1751, Jean-Baptiste du Sollier, “Tractatus Praeliminaris [] ad tom. v. Junii de Patriarchis Alexandrinis”, in Praefationes, Tractatus, Diatribae et Exegeses Praeliminares [] , volume 3, page 32:
      Magnum Achillam appellat Athanasius, orat. a contra Arianos, ut inquit Baronius in Notis ad Martyrologium.
      Athanasius calls him Achillas the Great, in the first discourse against the Arians, as Baronius says in his Notes on the Martyrology.

Declension

edit

First-declension noun (masculine Greek-type with nominative singular in -ās), singular only.

Case Singular
Nominative Achillās
Genitive Achillae
Dative Achillae
Accusative Achillam
Ablative Achillā
Vocative Achillā