Arycandus
Latin edit
Etymology edit
Borrowed from Ancient Greek [Term?].
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /a.ryˈkan.dus/, [ärʏˈkän̪d̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /a.riˈkan.dus/, [äriˈkän̪d̪us]
Proper noun edit
Arycandus m sg (genitive Arycandī); second declension
Declension edit
Second-declension noun, singular only.
Case | Singular |
---|---|
Nominative | Arycandus |
Genitive | Arycandī |
Dative | Arycandō |
Accusative | Arycandum |
Ablative | Arycandō |
Vocative | Arycande |
References edit
- Arycandus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.