Büyükçekmece

Turkish

Büyükçekmece ilçesi

Etymology

From Ottoman Turkish بیوكچكمجه, by surface analysis, büyük (“big”) +‎ çekmece (“drawer”).

Pronunciation

• IPA^(key): /by.jyc.tʃec.me.dʒe/

Proper noun

Büyükçekmece

1. A district of Istanbul, Turkey

Declension

    Declension of Büyükçekmece

	singular	plural
nominative	Büyükçekmece	Büyükçekmeceler / Büyükçekmece'ler
accusative	Büyükçekmece'yi	Büyükçekmeceleri / Büyükçekmece'leri
dative	Büyükçekmece'ye	Büyükçekmecelere / Büyükçekmece'lere
locative	Büyükçekmece'de	Büyükçekmecelerde / Büyükçekmece'lerde
ablative	Büyükçekmece'den	Büyükçekmecelerden / Büyükçekmece'lerden
genitive	Büyükçekmece'nin	Büyükçekmecelerin / Büyükçekmece'lerin

    Possession of Büyükçekmece

	singular	plural
benim (my)	Büyükçekmece'm	Büyükçekmecelerim / Büyükçekmece'lerim
senin (your)	Büyükçekmece'n	Büyükçekmecelerin / Büyükçekmece'lerin
onun (his/her/its)	Büyükçekmece'si	Büyükçekmeceleri / Büyükçekmece'leri
bizim (our)	Büyükçekmece'miz	Büyükçekmecelerimiz / Büyükçekmece'lerimiz
sizin (your)	Büyükçekmece'niz	Büyükçekmeceleriniz / Büyükçekmece'leriniz
onların (their)	Büyükçekmece'si / Büyükçekmeceleri / Büyükçekmece'leri	Büyükçekmeceleri / Büyükçekmece'leri

Derived terms

• Büyükçekmeceli