Bahçe

See also: bahçe

Turkish

Bahçe ilçesi

Etymology

From Ottoman Turkish باغچه

Pronunciation

• IPA^(key): /bɑhˈtʃɛ/

Proper noun

Bahçe

1. A town and district of Osmaniye, Turkey

Declension

    Declension of Bahçe

	singular	plural
nominative	Bahçe	Bahçeler / Bahçe'ler
accusative	Bahçe'yi	Bahçeleri / Bahçe'leri
dative	Bahçe'ye	Bahçelere / Bahçe'lere
locative	Bahçe'de	Bahçelerde / Bahçe'lerde
ablative	Bahçe'den	Bahçelerden / Bahçe'lerden
genitive	Bahçe'nin	Bahçelerin / Bahçe'lerin

    Possession of Bahçe

	singular	plural
benim (my)	Bahçe'm	Bahçelerim / Bahçe'lerim
senin (your)	Bahçe'n	Bahçelerin / Bahçe'lerin
onun (his/her/its)	Bahçe'si	Bahçeleri / Bahçe'leri
bizim (our)	Bahçe'miz	Bahçelerimiz / Bahçe'lerimiz
sizin (your)	Bahçe'niz	Bahçeleriniz / Bahçe'leriniz
onların (their)	Bahçe'si / Bahçeleri / Bahçe'leri	Bahçeleri / Bahçe'leri

Derived terms

• Bahçeli