Beyşehir

Turkish

Beyşehir ilçesi

Alternative forms

• Beyşehri

Etymology

From Ottoman Turkish بكشهری (Beyşehri), equivalent to bey +‎ şehir.

Pronunciation

• IPA^(key): /bɛj.ʃe.çiɾ̥/

Proper noun

Beyşehir

1. A town and district of Konya, Turkey

Declension

    declension of Beyşehir

	singular	plural
nominative	Beyşehir	Beyşehirler
accusative	Beyşehir'i	Beyşehirleri
dative	Beyşehir'e	Beyşehirlere
locative	Beyşehir'de	Beyşehirlerde
ablative	Beyşehir'den	Beyşehirlerden
genitive	Beyşehir'in	Beyşehirlerin

    possessive of Beyşehir

	singular	plural
benim (my)	Beyşehir'im	Beyşehirlerim / Beyşehir'lerim
senin (your)	Beyşehir'in	Beyşehirlerin / Beyşehir'lerin
onun (his/her/its)	Beyşehir'i	Beyşehirleri / Beyşehir'leri
bizim (our)	Beyşehir'imiz	Beyşehirlerimiz / Beyşehir'lerimiz
sizin (your)	Beyşehir'iniz	Beyşehirleriniz / Beyşehir'leriniz
onların (their)	Beyşehir'i / Beyşehirleri / Beyşehir'leri	Beyşehirleri / Beyşehir'leri

Derived terms

• Beyşehirli